دلم به بهانه ی بچگی باز گریست . بگذار دل بزرگ

شود تا بداند همیشه هر چه بخواهد نیست

و تو بدون هیچ واهمه ای از دلتنگی که فردا دچار

آن میشوم رفتی... این بود دوست داشتنت؟

دلتنگ تو امروز شدم تا فردا. فردا شده باز هم گفتی فردا.

امروز دلم مانده و یه دنیا حرف. یک هیچ به نحو دل تو تا فردا...

دلم یه لحظه میخواد....که یکی بپرسه چطوری؟بگم...خوبم.

بغلم کنه و بگه دروغ بسه... بگو چی شده؟؟

جدا موندن از کسی که دوستش داری فرقی با مردن

نمی کنه , پس عمری که بی تو می گذره مرگی است به نام زندگی....

به او گفتم: غمگین ترین ترانه را برایم بسرا.

چشمانش رابست و آرام آرام گریست....گریست

كسى چه ميداند كه امروز چند بار فرو ريختم از

ديدن كسى كه تنها لباسش شبيه به "تو" بود

به پرستو نبايد دل بست زيرا كه او نازك دل است و ميگريزد

از ما مانند باد از سرما و فراموش ميكند تمام روزهاي با هم بودن را

همیشه دوست داشتم ابر باشم.چون ابر انقدر شهامت

داره که هر وقت دلش میگیره جلوی همه گریه کنه

درسایه دل شکستگی پیر شدم / غم خوردم با غمت نمک

گیرشدم / تا آمدی آشنای قلبت باشم / گفتی که من از غریبه ها سیر شدم...

وقتي با كاميون عشقت از سربالايي پيچ دل ما بالا ميرفتي ,

ميدونستم چيزي جز گرد و غبارت واسه ما جا نمي مونه

دور بودن از عزیزان مشکل است / إمتحان با وفایی ،

در جدایی حاصل است / گرچه من دورم زپیشت ای رفیق / دوریت دریا و یادت ساحل است.

بى روى او به دنيا،يك ذره نيست ميلى از وقت رفتن او،خيلى

گذشته،خيلى دلتنگم و پريشان،با يك اميد كم رنگ شايد براى من هم دلتنگ مانده ليلى

اگر رفتم،مگو او بى وفا بود،مگو با عشق من نا آشنا بود،

تو با عشقت مرا ديوانه كردى ، مگو راهش ز راه من جدا بود ...

در جستجوی تو چشمانم از نفس افتاد ، در کجای

جغرافیای دلت ایستاده ام که خانه ام ابری است

نگاهت کافیست تا دوباره در هوای آمدنت بمیرم

، تو همیشه دعوتی ، راس ساعت دلتنگی !